Πέμπτη 14 Φεβρουαρίου 2008

Απέτυχε η κινητοποίηση


Απέτυχε η κινητοποίηση που οργανώθηκε με τίτλο ημέρα κατά της τηλεόρασης. Κοιτάζοντας κανείς τα νούμερα της AGB διαπιστώνει ότι είτε ήταν η ημέρα κατά της τηλεόρασης είτε δεν ήταν … το ίδιο και το αυτό. Οι Έλληνες είδαν τηλεόραση όπως έβλεπαν όπως βλέπουν και όπως θα βλέπουν κάθε Δευτέρα. Στο συμπέρασμα αυτό κατέληξα κάνοντας το εξής. Προσέθεσα όλα τα «μικρά» νούμερα –που δείχνουν πόσοι Έλληνες βλέπουν τηλεόραση- εκείνης της ημέρας. Το σύνολο λοιπόν των μέσων όρων τηλεθέασης όλων των καναλιών όλων των ζωνών εκείνης ημέρας είναι 19,2%. Τι σημαίνει αυτό; Ότι κατά τη διάρκεια της ημέρας με ανάλυση 15 λεπτών κατά μέσο όρο έβλεπαν τηλεόραση το 19,2 % των Ελλήνων. Την προηγούμενη Δευτέρα 4/2/08 το αντίστοιχο νούμερο είναι 20,8%.
Άρα καταγράφεται μια πτώση. Είναι όμως απλά τυχαία και συμπτωματική.
Είναι μέσα στο αναμενόμενο πλαίσιο διακύμανσης. Πηγαίνοντας προς τα πίσω βλέπουμε ότι τη Δευτέρα 28/1/08 το νούμερο είναι 19,7% και την ακόμη προγενέστερη Δευτέρα 21/1/08 18,3%. Πολύ μικρότερο δηλαδή από τη Δευτέρα της κινητοποίησης.


Άρα καλώς ή κακώς το εγχείρημα απέτυχε παταγωδώς.

3 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Ίσως να πήε έτσι η ιστορία του μέσου Έλλην:
Άκουσα για αυτή την ιδέα: Ημέρα κατά της τηλεόρασης, και σκέφτηκα πολύ καλά. Επιτέλους κάτι να αλλάξει. Έτσι όταν έφτασε η μέρα κι όταν επέστρεψα από την δουλειά, κάθισα στον καναπέ και δεν άνοιξα την τηλεόραση.
Καθόμουν και την κοιτούσα. Η θολή αντανάκλασή μου με τρόμαξε. Πως γέρασα έτσι, ρε γαμώτο; Και αυτή η κοιλιά είναι πράγματι δική μου; Μετά έμπιξε η συνείδηση το μαχαίρι πιο βαθιά. Σε δυο λεπτά με κατέβαλε η πλίξη και άρχισα να σκέφτομαι, ποιος άραγε με σκέφτεται αυτή τη στιγμή. Και δεν μου ήρθε κανένας στο νου. Πήρα μερικά τηλέφωνα σε φίλους, γνωστούς και συγγενείς. Όλοι με το ψεύτικο χαμόγελο χαρήκαν όταν επιτέλους κατάφεραν να τον κλείσουν και να μείνω πάλι μόνος με το Εγώ μου.
Ας μην πολυλογώ. Μετά από δέκα λεπτά το χέρι μου κπουνηθηκε αυτόματα στο τηλεκοντρόλ, πάτησε αυτόματα το κουμπί και βυθίστηκα στον άθλιο κόσμο των άλλων, που με κάνει λιγάκι λιγότερο άθλιο και με βοηθάει να υποφέρω τον εαυτό μου...

Giannis Kafatos είπε...

Κοίτα να δεις, εγώ ζω από την τηλεόραση, δουλεύω δηλαδή εκεί. Μάλλον γι' αυτό δεν έβαλα καν στο βλογκ μου την ανακοίνωση, γιατί το θεώρησα μάλλον υποκριτικό. όμως τελικά σήμερα που ξεφύλλιζα τα βλογκς και μπήκα στο δικό σου, αποφάσισα τελικά ότι διαφωνώ. Διαφωνώ γιατί αυτοί που "ακούνε" τέτοιου είδους παρεναίσεις έτσι κι αλλιώς δε βλέπουν τα σκουπίδια της τηλεόρασης. ΓΙατί η τηλεόραση από μόνη της δεν είναι κακιά η κακομοίρα. Κάποιοι από τους ανθρώπους που ζουν απ' τη χάρη της που μεταφέρουν τη δική τους αμάθεια, ανασφάλεια, κακογουστιά,καφρίλα κλπ (είτε μπροστά, είτε πισω από τις κάμερες). Από την άλλη είμαστε κι οι τηλεθεατές που εκπαιδευτήκαμε στα σκατά και τα επιβραβεύουμε. Οπότε? πού καταλήγουμε? Να κλείσουμε την τηλεόραση ή να ρίξουμε ντομάτες, γιαούρτια και ό,τι άλλο θέλετε στην Κακή Τηλεόραση? Εγώ ψηφίζω αυτό!
αντε και καλό σαββατοκύριακο
www.u-hoo.gr/gianniskafatos

ellinikos...diplos είπε...

Καταρχάς χαίρομαι που μπήκα στον ελληνικό διπλό και διάβασα 2 καταπληκτικά κείμενα μόλις μπήκα στο γραφείο μου. Σας ευχαριστώ και τους δύο.